ολοταχής

-ές

αυτός που κινείται με όλη την ταχύτητα που μπορεί να αναπτύξει.

επίρρ...

ολοταχώς

1. με όλη τη δυνατή ταχύτητα, πολύ γρήγορα

2. ναυτικό παράγγελμα για να δοθεί στο πλοίο η μέγιστη δυνατή ταχύτητα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < όλ(ο)-* + -ταχής (< τάχος «ταχύτητα»), πρβλ. ισο-ταχής. Η λ. στο επίρρ. μαρτυρείται από το 1858 στο Ονοματολόγιον Ναυτικόν].